Voor een seculiere en transparante sociaaldemocratie
Slechts zeven procent van de N-VA kiezers beschouwt het confederalisme als een prioriteit. Toch blijft dit hypothetische bestuursmodel als een hardnekkig spook door het labyrint van de regeringsvorming dolen. Mochten de Vlamingen beginnen beseffen hoeveel de politieke stilstand in dit land hen ondertussen dreigt te kosten, het zou hun stemgedrag in niet geringe mate beïnvloeden. Onwetendheid als humus voor het populisme.
Het Waals Gewest verleent exportlicenties aan FN Herstal voor de uitvoer van wapens naar oorlogsgebieden. Dat moet geherfederaliseerd worden.
– Staatshervorming: Volledig confederalisme tegen 2024, ondertussen splitsing van justitie, volksgezondheid en politie. Want wat we zelf doen doen we…
Perspectiefloos, en ook stijlloos. Zo kan de Vlaamse politieke scène stilaan genoemd worden. Onze regio blijft worstelen met twee grote uitdagingen van deze tijd, die onderling met elkaar verbonden zijn: migratie en klimaatopwarming. En zo komen we nooit toe aan de aanpak van een derde, bijzonder explosieve uitdaging: de groeiende kloof tussen arm en rijk.
Het zou dus pas geven als het Regenboogland ook een Regenboogregering krijgt. En, beste Geert, ik zou je liever horen verkondigen dat er een Grand Canyon gaapt tussen jouw partij en diegenen die in dit land een klimaat creëren waarin brand wordt gesticht in asielcentra. Als het federale niveau je niet aanstaat, beperk je dan tot het regionale. Binnen die kiesomschrijving haalt jouw partij voldoende stemmen om enig gewicht in de schaal te werpen.
Conner Rousseau verklaarde als kandidaat tijdens de voorzittersverkiezing meermaals dat hij zich aan het cumulverbod zou houden en dat hij ontslag zou nemen als Vlaams parlementslid indien hij verkozen zou worden tot partijvoorzitter. De partijleden wisten dus wat zijn standpunt was en mogelijk heeft dit ook hun stemgedrag bepaald. Het past dan ook niet om meteen bij de aanvang van het voorzitterschap terug te komen op dit voornemen. Op deze belofte terugkomen via achterkamertjespolitiek past nog minder en al helemaal dubious wordt het om dit door een anonieme stemprocedure te laten bekrachtigen. Een cynicus zou zelfs kunnen spreken van verkiezingsfraude. Dit schaadt niet alleen de geloofwaardigheid van de nieuwe voorzitter, maar ook die van de gehele partij.
We gaan voor een keer geen lang epistel schrijven of een diepgravende analyse over deze verkiezing uitvoeren. Wie onze blog een beetje volgt heeft die bijdrages al eerder de revue zien passeren. Waar we het echter wel over willen hebben is iets waar door iedereen – inclusief partij en media – zedig over gezwegen wordt, namelijk de stemming in absolute cijfers.
Uit ongenoegen met regressief links van voornamelijk PvdA, richtte een aantal mensen uit de culturele en politieke wereld Vrij Links op. Ze willen een linkse, progressieve en seculiere agenda verdedigen en dat is nodig, zelfs al bestaat het risico dat ze het partijlandschap verdelen. Het is Nederlands ‘verlichtingsfundamentalisme’, zoals wij dat ook zouden willen in Vlaanderen.
De keuze is eenvoudig: blijven we aanmodderen in communautaire discussies of lossen we de echte problemen op, zonder politieke spelletjes?
Welk stemadvies geven we dan wel? Geen van de drie kandidaten heeft een duidelijk seculier profiel. We hebben dan misschien geen kandidaat naar voren kunnen schuiven, maar we kunnen wel een heel boek aan ideeën naar voren schuiven: zo kunnen we onze tendens binnen de partij formaliseren ongeacht wie voorzitter wordt.
